Κατάρα δική μου

Μια κατάρα με ζυγώνει

ο Πόε είναι στο τιμόνι

και την οδηγεί.

Μια κατάρα με κοντεύει

ο Καρυωτάκης με γυρεύει

μαύρη μου στιγμή.

Μια κατάρα

από μέσα μου ξυπνάει

και είναι ό,τι λαχταράει

η μίζερή μου η ψυχή.

Μια κατάρα

την παλάμη μου σηκώνει

και σε ένα χαρτί λερώνει

ό,τι εμένα μ’ ενοχλεί.

Μια κατάρα

τη σκέψη μου πια ιππεύει

και όνειρα γοργά μαζεύει

καβαλάρης στην κάθε μου πνοή.

Μια κατάρα

φεύγει, έρχεται και πάει

με μισεί και με αγαπάει

και λιώνει της ψυχής μου το κερί!


07/09/14