Στης ψυχής το έρεβος

Μη περιμένετε σε αυτό το blog να διαβάσετε αλήθειες και πραγματικά γεγονότα με αντικειμενική ματιά. Για την κάλυψη των παραπάνω αναγκών υπάρχουν τόσοι φωστήρες που μπορούν να σας εξυπηρετήσουν. Εδώ ζουν μονάχα σκόρπιες σκέψεις και ανυπόστατοι προβληματισμοί!

Παρασκευή 28 Δεκεμβρίου 2012

Ζητείται ορισμός




Πες μου ως ψυχή τι ορίζεις.
Τι καταλαβαίνεις τι εννοείς.

Είναι κάτι το άπιαστο, άυλο
ή λες να είναι τα δάκρυα;
Μήπως αυτή γεννάει το συναίσθημα
ή τάχα να καθοδηγεί τις πράξεις;

Τι είναι η ψυχή που μου λες;
Το θάρρος, η ανδρεία, η θυσία,
η ανοχή, η εμπιστοσύνη,
η ελπίδα, η επιμονή, το πάθος;

Μπορείς να μου πεις τι είναι η ψυχή;
Τα πάθη, τα ξενύχτια οι έρωτες,
οι εξαρτήσεις, οι εμμονές,
τα συντρίμμια, οι θάνατοι;

Τα λάθη, οι νίκες, οι ήττες, τα σωστά
τι θέλει ψυχή να αντέχεις για πες μου
που την βρίσκεις ποιος την πουλάει
τι την κάνεις την ψυχή;

Την μισείς, ή την σώζεις την ψυχή;
Και πως την ορίζεις, για πες μου...


04/12/12

Παρασκευή 21 Δεκεμβρίου 2012

21/12/12




Στο τέλος του Δεκέμβρη οι άνθρωποι θα πέθαιναν


όλοι οι πλανήτες στη σειρά
έρχεται του γαλαξία συμφορά

ευθυγράμμιση θα γίνει
όρθιο τίποτα μη μείνει

το τέλος είναι εδώ κι αν αύριο ξυπνήσω
ευθείς την τύχη μου θα σκυλοβρίσω

μα ο Ήλιος στις είκοσι δύο θα ξαναβγεί
η λύτρωση τον δρόμο δεν θα βρει

πως τα φέρνει έτσι η ριμάδα η ζωή
κάθε τέλος να φανερώνει νέα αρχή


μία ολοκληρωτική καταστροφή μού υποσχέθηκαν


03/12/12

Εδώ ακριβώς!



http://www.kartoen.be/wp/

Παρασκευή 14 Δεκεμβρίου 2012

Ο καιρός




Κι όταν τα παιδιά γίνουν μεγάλα
ο καιρός σαν μας προλάβει όλους
οι νέοι πάλι την ελπίδα θ’ αγαπάνε

δική τους κατάρα να ελπίζουν
αυτοί που προχωρούν
που όλα τα θέλουν
εμείς σαν κουραστούμε
τι θα απογίνουμε μη φοβάσαι

οι νέοι ερωτοτροπούν με το αύριο
και οι υπόλοιποι μεταξύ μας


ποιος θα την φέρει στον άλλον
ποιο παιδί θα προχωρήσει στη ζωή
ότι κι αν γίνει μη φοβάσαι

δυο βλέμματα είναι αρκετά
επειδή οι νέοι μια σημαία
κουβαλάνε ως τα ύψη
αρνούνται να υποχωρήσουν
και στο αύριο κι άλλα καρτερούν

μάχες δεν δίνει ο παλιός
φαντάσματα παλεύει μια ζωή


σαν γεράσουν και οι νέοι τι θα απογίνει
μην φοβάσαι ο νέος τον θάνατο δεν λογαριάζει
όπως κι αν το δεις κουμάντο κανείς δεν κάνει


04/12/12

Παρασκευή 7 Δεκεμβρίου 2012

«Γιατί»



Σκιές κυνηγώ στα σκοτάδια της νέας αυγής                       
κρύβω και κρύβομαι πριν ο ήλιος με πιάσει                       
με σκιές οπλοφορώ στα δίχτυα της ψυχής                        
αποφεύγω κάθε ακτίνα που θα περάσει                                            

πονάει το πόδι είναι το γόνατο σάπιο                                  
πονάει και η μέση τα κόκαλα τρίζουν                                
το καντηλάκι της νιότης μου είναι άδειο                                            
πλέον τα χείλι μου ξέρουν μονάχα να βρίζουν                  

κατάρες πάνε και έρχονται στα σκοτεινά                          
κατάρες νέες και παλιές αυτοκτονούν                                
ξανά σιωπές ξεπροβάλλουν δειλά δειλά                                              
σαν φώτα μαγεμένα που πληγές πυρπολούν                    

και φωτίζονται όλα, οι σκιές παίρνουν φως                      
χρόνια τα «γιατί» μοναχά μ’ απελπίζουν                            
ξεχνιούνται όλα, οι σκιές μοιάζουν αλλιώς                        
σκιά σκιάς σε σκιά τα πάντα θυμίζουν                                 

03/12/12