Οι εξυπνότεροι...

Πόσο χαζοί μπορεί να είμαστε; Περηφανευόμαστε ότι είμαστε τα πιο έξυπνα έμβια όντα... Περηφανευόμαστε για κάθε νέο επίτευγμα της ανθρωπότητας. Μα ζώντας μέσα στα ηλεκτρομαγνητικά κελιά μας, έχουμε ξεχάσει την ουσία. Δεν ήρθαμε σε αυτή τη ζωή για να τρέχουμε. Δεν ήρθαμε για να χρωστάμε. Δεν ήρθαμε για να σκοτώνουμε τις συνειδήσεις μας. Είμαστε εδώ για να ζήσουμε, όσο ζήσουμε. Είμαστε εδώ για να προσπαθήσουμε να αγγίξουμε την τελειότητα, και όχι να την υποδουλώσουμε, κάτι άλλωστε που κανείς μας δεν μπορεί να κάνει!

Πόσο έξυπνο είναι εκ μέρους μας, το όλο σύστημα που έχουμε στήσει και γύρω από αυτό αναπτύσσονται οι ζωές μας; Δύο και τρεις εργασίες, κατά βάση ανασφάλιστες... Και λείπουν οι γονείς από το σπίτι 10-14 ώρες καθημερινά και αυτά τα έρμα τα παιδιά μεγαλώνουν μόνα τους... Και λείπουν οι γονείς δουλεύοντας και προσδοκώντας να έρθουν καλύτερες μέρες, μα οι μέρες περνούν όπως έρχονται, με την ελπίδα για κάτι καλύτερο. Και μια ζωή στο τρέξιμο. Μα ... έτσι εκπαιδευτήκαμε. Έτσι μας μαθαίνουν από το λύκειο. Στο τρέξιμο. Τρέξιμο για τις πανελλήνιες, τρέξιμο για την σχολή, τρέξιμο για το πτυχίο, τρέξιμο για μια δουλεία, τρέξιμο για δεύτερη δουλειά, τρέξιμο για την κάλυψη των αναγκών της οικογένειας! Τρέξιμο για το τρέξιμο...

Και τελικά, πότε ζούμε;

Το πόσο χαζοί είμαστε φαίνεται παντού γύρω μας! Κοιτάξτε έξω από το παράθυρό σας. Το σπουργίτι είναι εκεί, ελεύθερο! Πραγματικά ελεύθερο... Όλα τα ζώα είναι. Και εμείς, οι εξυπνότεροι... Πνιγόμαστε από τους εαυτούς μας. Αυτοεγκλωβιζόμαστε ψάχνοντας πράγματα που δεν υπάρχουν. Πράγματα που άλλοι μας είπαν πως τα χρειαζόμαστε. Πράγματα που τίποτα δεν μπορούν να συνεισφέρουν στην ευτυχία μας...

Και όμως εμείς τα ψάχνουμε...

Χυλόπιτα

Υλικά:
1 κιλό μοναξιάς (βασικότατο συστατικό!)
6-8 βαρύγδουπα ΟΧΙ (όσα περισσότερα τόσο πιο νόστιμη η χυλόπιτα!)
1 ½ κουταλιά της σούπας απόρριψη (προτιμήστε την υγρή, όχι την σκόνη!)
½ κουταλιά του γλυκού αντιπάθειας (δεν συνιστάτε το μίσος σε καμία περίπτωση!)

Εκτέλεση:
Ανάλογη με την ψυχολογική κατάσταση και τα γούστα του καθενός.

Tip.
Συνοδεύστε με τσιγάρο και ποτό...

Άντε και καλή όρεξη!


Όποιος ή όποια ενδιαφέρεται για την πραγματική συνταγή.
Εδώ.

Κοσμοθεωρία

Άδικα περιμένεις, αυτό που σου αξίζει ποτέ δεν θα σου δοθεί!
Η ζωή δεν σου οφείλει τίποτα. Αν θες κάτι διεκδίκησέ το.
Πολιόρκησέ το αρπάζοντας την ευκαιρία να το κάνεις δικό σου.
Μη σταυρώνεις τα χέρια σου, μη περιμένεις θαύματα, μην ελπίζεις!
Μη ζητάς. Αν επιθυμείς κάτι τότε τρέξε! Γιατί η ζωή είναι μαραθώνιος.
Και πάντα κερδίζει όποιος έχει την αντοχή να διεκδικήσει τη νίκη!
Κερδίζει όποιος σηκωθεί περισσότερες φορές από ότι θα πέσει...
Κερδίζει όποιος καταλάβει πως στόχος είναι το ταξίδι και ταξιδέψει
μέσα από τα θέλω του, που μόνο αυτός μπορεί να πραγματοποιήσει!

04/04/10

Πάσχα 2010.

Ως συνήθως σε αυτήν την χώρα εν μέσω διαταραχών, αντιδικιών και γενικών ρεζιλεμάτων, καλούμαστε -επιτακτικά- να σουβλίσουμε τον οβελία... Χρόνος για απλή και όχι βαθιά σκέψη ούτε για δείγμα. Ο στοχασμός; Χιλιετίες παρελθόν...

Ο Θάνατος και η Ανάσταση είναι μέσα μας. Διαλέγουμε τον τρόπο που θέλουμε να ζήσουμε, είτε σαν νεκροί είτε σαν αναστημένοι και πορευόμαστε έχοντας το «γνώθι σ’ αυτόν», πλησιάζοντας την θέωση ανεξαρτήτως θεού.

Μην αφήνεται λοιπόν την εκκλησία και τους θεολόγους να ορίζουν την πίστη σας! Η θρησκεία πρώτα από όλα είναι βίωμα, και για την επικοινωνία με τον Θεό δεν μεσολαβεί κανένας 'ιερέας'! Το μόνο που χρειάζεται είναι να υπάρχει Θεός... Είτε αυτός λέγεται Ιησούς, είτε Αλλάχ, είτε οπωσδήποτε!

Περι οικονομίας...

Γενικά σπάνια θα γράψω κάτι για την οικονομία γιατί πολύ απλά είναι ένας τομέας που κατέχω απειροελάχιστα... Ωστόσο κάποιες ερωτήσεις στροβιλίζουν το μυαλό μου.
1. Ακόμα και αν ανεβάσουμε τους φόρους και μικρύνουμε το έλλειμμα. Τι διασφαλίζει ότι σε 5...10...20 χρόνια η χώρα οικονομικά ΔΕΝ θα ξαναέλθει στα ίδια χάλια;;;
2. Πετύχαμε (;;) πρόσφατα να μας δίνουν δάνεια με χαμηλά επιτόκια. Πώς ακριβώς παίρνοντας δάνεια θα κλείσει το έλλειμμα, αφού και πάλι θα χρωστάμε, έστω και αν πέσει το επιτόκιο...

Αυτό που μάλλον χρειάζεται η χώρα είναι άλλοι πολίτες... Όλοι φωνάζουμε για τα «κλεμμένα»... Αν κάποιος έκλεψε, ποιος τον έβαλε σε θέση που μπορούσε να κλέψει; Ποιος ανέχεται τα κλεψίματά του, αρκεί ο ίδιος να βολευτεί κάπου στο δημόσιο;; Όχι δεν υπερασπίζομαι κανέναν βουλευτή. Αλλά όσο φταίνε αυτοί οι περιβόητοι 300, άλλο τόσο και περισσότερο φταίμε εμείς με την νοοτροπία μας. Και ας αναρωτηθώ και κάτι τελευταίο. Αν εμείς ήμασταν στην θέση των βουλευτών θα τα είχαμε καταφέρει καλύτερα;; Δεν θα βάζαμε το χέρι μας στο μέλι;;