Καμιά φορά.

Καμιά φορά κοιτάζω στον καθρέφτη μου κρυφά και πάντοτε τρομάζω!
Ο Εωσφόρος είναι που με κοιτά, ή εγώ είμαι που του μοιάζω;

Καμιά φορά κάθομαι παράμερα και κλαίω.
Τραγούδι μοναξιάς στα χείλι μου το φέρνω.

Καμιά φορά απελπίζομαι και λέω να πεθάνω.
Μα το Βασίλειο των Ουρανών, έχει εκτοξευτεί στον πάτο!

Καμιά φορά σιχαίνομαι τον εαυτό μου να ακουμπήσω.
Δάκρυα συρρέονται την ψυχή μου να δικαιολογήσουν.

Καμιά φορά πεθαίνω και μονολογώ:
Στο διάολο να πάω, αν έτσι θα σωθώ...

Καμιά φορά ανασταίνομαι λίγο πριν ξημερώσει.
Με το σκοτάδι χαίρομαι, η αυγή τι έχει να μου δώσει;

Καμιά φορά μεθώ και θέλω με το παραπάνω,
σε συνονθύλευμα καπνού, μ’ αγγέλους να πεθάνω.

Καμιά φορά σε όνειρα συναντάω τον Δημιουργό.
Αιώνια καταδίκη μου, ως άνθρωπος να ζω...

13-11-09