Με τρώνε τα κουνούπια
τα νιώθω με τσιμπάνε
στο χορό του αίματός τους
σαν ρουφήχτρες με τραβάνε
κι είναι το βράδυ τόσο θλιβερό
τρέχουν σκιές στον ουρανό
ξύνω πληγές, πώς να κοιμηθώ
σ’ ένα κλουβί, ανήμερο θεριό
τα κουνούπια με ρουφάνε
σαν έρθει η ώρα που πεινάνε
έπεσε η νύχτα στη σιωπή
και η πιο μεγάλη μου γιορτή
τυλίχτηκε στο αίμα
κάτω απ’ του χρόνου τα φτερά
εκεί που τελειώνουν τα σκαλιά
και μεθάει η μέρα
15/08/14
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου