Γενικά σπάνια θα γράψω κάτι για την οικονομία γιατί πολύ απλά είναι ένας τομέας που κατέχω απειροελάχιστα... Ωστόσο κάποιες ερωτήσεις στροβιλίζουν το μυαλό μου.
1. Ακόμα και αν ανεβάσουμε τους φόρους και μικρύνουμε το έλλειμμα. Τι διασφαλίζει ότι σε 5...10...20 χρόνια η χώρα οικονομικά ΔΕΝ θα ξαναέλθει στα ίδια χάλια;;;
2. Πετύχαμε (;;) πρόσφατα να μας δίνουν δάνεια με χαμηλά επιτόκια. Πώς ακριβώς παίρνοντας δάνεια θα κλείσει το έλλειμμα, αφού και πάλι θα χρωστάμε, έστω και αν πέσει το επιτόκιο...
Αυτό που μάλλον χρειάζεται η χώρα είναι άλλοι πολίτες... Όλοι φωνάζουμε για τα «κλεμμένα»... Αν κάποιος έκλεψε, ποιος τον έβαλε σε θέση που μπορούσε να κλέψει; Ποιος ανέχεται τα κλεψίματά του, αρκεί ο ίδιος να βολευτεί κάπου στο δημόσιο;; Όχι δεν υπερασπίζομαι κανέναν βουλευτή. Αλλά όσο φταίνε αυτοί οι περιβόητοι 300, άλλο τόσο και περισσότερο φταίμε εμείς με την νοοτροπία μας. Και ας αναρωτηθώ και κάτι τελευταίο. Αν εμείς ήμασταν στην θέση των βουλευτών θα τα είχαμε καταφέρει καλύτερα;; Δεν θα βάζαμε το χέρι μας στο μέλι;;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου