Στης ψυχής το έρεβος

Μη περιμένετε σε αυτό το blog να διαβάσετε αλήθειες και πραγματικά γεγονότα με αντικειμενική ματιά. Για την κάλυψη των παραπάνω αναγκών υπάρχουν τόσοι φωστήρες που μπορούν να σας εξυπηρετήσουν. Εδώ ζουν μονάχα σκόρπιες σκέψεις και ανυπόστατοι προβληματισμοί!

Τρίτη 15 Μαΐου 2012

Ο χορός της λησμονιάς



Ήπια σε μία στιγμή όσα χρόνια τα περίμενα
Φριχτές φωνές και τόσα τέρατα ανήμερα
Σε μία νύχτα έζησα όσα ξέχασα να λησμονήσω
Αγάπες παλιές όλες που φοβήθηκα να ζήσω

Σε μία παραζάλη στον χορό των Αρχαγγέλων
Μαύρο θα γίνει το στεφάνι μέσω των επαίνων
Χειροκροτήματα δειλά τον εξαγνισμό θα αρχίσουν
Σε όσα μάτωσαν παλιά την ψυχή να καθαρίσουν

Στης Αιγύπτου καραβάνι θα γίνω όνειρο μικρό
Να χωράω και να φεύγω από κάθε νοσταλγό
Να μπορώ αισθήματα να δίνω απελπισμένα
Σαν όνειρο κι εγώ να μην χαρίζω σε κανέναν

Σε έναν χορό της λησμονιάς θα ξεστρατίσω
Κι ότι για μήνες με πονούσε ας παρατήσω
Θυσίες και πληγές δεν θα έχουν άλλο τόπο
Εγώ θα τραγουδώ τον κάθε δικό μου πόνο

Ήπια σε μία στιγμή ότι απαγορευμένο βρήκα
Σε μία παραζάλη τον εαυτό μου ξαναβρήκα
Όλοι οι φόβοι μου ηττήθηκαν με μιας
Σε έναν δικό μου χορό της λησμονιάς


04/05/12

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου