Και βγήκε μέσα από αίματα
δολοφόνος που είχε κάνε τέρατα.
Στο χέρι του κρατούσε φόβο απελπισία, ψέματα.
Η ώρα δεν περνούσε έπαιζε με βλέμματα.
Το πνεύμα του ανήσυχο έτρεχε στις σκάλες.
Η ψυχή του ακάθαρτη έψαχνε για μάρτυρες.
Του κόσμου το οξυγόνο, στρόγγυλες μπάλες
που σκάσαν’ εκκωφαντικά, καταδίκες άτυπες!
Και βγήκε μέσα από τα χώματα
με την καρδιά του καθαρή.
Στραγγαλισμένα πτώματα
θυσίαζε μια ζωή!
Και βγήκε μέσα από τα αίματα
με φόβο και απελπισία.
Σκοτάδι μέσα στα κέρματα
που κερδίζουν την αθανασία.
Ο Θεός αρνήθηκε πως είναι δημιούργημά Του.
Χαρούμενος γελούσε για τα εγκλήματά Του.
28/11/09
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου