Στους μαύρους ουρανούς πήγες κοιμήθηκες
στα βαριά σύννεφα με μάτια ανοιχτά
τη διαδρομή ψηλά δεν τη φοβήθηκες
μα τώρα απεγνωσμένα γυρεύεις γιατρειά
Χίλιες και μία νύχτες στο σώμα του κακού
πέρασες σαν να ήταν μόνο μια βραδιά
χίλιες και μία νύχτες στα βίτσια του καιρού
που παραδόθηκες για μία μαχαιριά
Χίλιες πια νύχτες στου Φεγγαριού τη θλίψη
δεν βρήκες αυτό που τόσο λάτρευες παλιά
μια αιτία η καρδιά για να υποκύψει
ένα βάσανο να αγαπάει ξανά
Χίλιες και τόσες νύχτες που δεν ξέχασες
πως έφτασες στη ζάλη ολοκληρωτικά
χίλιες και τόσες νύχτες που δεν έπιασες
ένα σώμα για να ξανανιώσεις τη φωτιά
Αμέτρητες νύχτες που δεν υπάρχεις
δείγμα σκιάς έγινες οριστικά
χιλιάδες χρόνια στέκει εκεί μονάρχης
ο εγωισμός και κρατάει την καρδιά.
26/07/14
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου