Σαν γέρικα παιδιά
σε μια χώρα των θυμάτων
αφήνουμε αίμα ξαφνικά
στο γεύμα των θαυμάτων
Τρόμος έρχεται και φεύγει
τα πνευμόνια μας γεμίζει
όσα η μέρα αντέχει
η νύχτα τα γκρεμίζει
Σαν γέρικα παιδιά
με δίχως άλλη ευκαιρία
κοιτάμε δειλά – δειλά
γράμματα και ιστορία
Σε βιβλία η ανάγκη χάθηκε
σε αναγνώσεις σκουριασμένες
κι ούτε η ζωή δεν πιάστηκε
πραγματικότητες τελειωμένες
Σαν παιδιά πολύ μεγάλα
δίχως μάτια και αυτιά
κοιτάμε για θαύματα άλλα
στης ζωής τα δανεικά.
21/07/12
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου